ระยอง หม่องแตกทัพหอบผ้าหาตรไทย
พม่าหอบหมอนที่นอนขอพึ่งตำรวจไทยกว่าจะเจรจากันรู้เรื่องจับใจความได้ว่าหลงทางมาอยากหางานทำขอไฟชาร์จโทรศัพท์ติดต่อนายจ้างจนรู้ดื่มเหล้าแล้วเป็นนักรบตีกันเองกับเพื่อนชาติเดียวกัน
14 ตุลาคม 2567 เวลา 9.00 น. ที่ สภ. นิคมพัฒนา จังหวัดระยอง พบชายผมหยิก ใส่เสื้อยืดสีน้ำตาล กางเกงขาสั้นข้างกายมีที่นอนหมอน ผ้าห่ม มานั่งอยู่ที่ศาลา ข้างโรงพักอยากหน้าแปลกใจที่ไม่พูดไม่จา สายตามองชาวบ้านอย่างงุนงง
สอบถามเจ้าที่ตำรวจ สภ. นิคมพัฒนา จ.ระยอง เผยว่า เขาเป็นชาวพม่าพูดภาษาไทยได้นิดหน่อยแต่ก็พอจับใจความได้ว่าแบตโทรศัพท์เขาหมดติดต่อใครไม่ได้ทางเจ้าที่ตำรวจจึงเอาพาวเวอร์แบงค์มาให้เขาชาร์จเพื่อที่จะติดต่อนายจ้าง
จากการดูเอกสารเบื้องต้นเขาเข้ามาเมืองไทยได้สองปีแล้วเข้ามาอย่างถูกต้อง เจ้าที่ตำรวจจึงให้นั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนพร้อมหาข้าวหาน้ำให้ทาน
ผู้สื่อข่าวพยายามสื่อสารกับชายชาวเมียนมาจนทราบชื่อว่า ต้า แต่ก็สื่อสารกันไม่รู้เรื่องนายต้า พูดแต่เพียงว่าอยากหางานทำไม่อยากกลับบ้าน เข้ามาเมืองไทยได้สองปีแล้วมาทำงานก่อสร้างซึ่งตนเป็นคนยะไข่
ต่อมานายไมค์ อายุ 35 ปี ชาวเมียนมา หัวหน้างานของนายต้า เดินทางมายัง สภ. นิคมพัฒนา เล่าว่านายต้า หายออกจากแคมป์คนงานได้สองวันแล้วสาเหตุจากชอบเมาทั้งวัน ไม่หลับไม่นอน แล้วก็ทะเลาะกับเพื่อนที่มาจากเมียนมาด้วยกัน ทะเลาะกันบ่อยแต่รอบนี้น้อยใจกันอย่างรุนแรงจึงหอบที่นอนหนีออกมาและ จำทางกลับแคมป์คนงานไม่ได้ ซึ่งรอบนี้ตนจะส่งนายต้าไปอยู่หน้างานที่จังหวัดอยุธยา ไม่ให้อยู่ด้วยกันแล้ว
อย่างไรก็ตามเจ้าหน้าที่ตำรวจไทยถือเป็นที่พึ่งของทุกคนจริงๆทำดีต้องชื่นชม
