สาวเสื้อขาวตีเนียนมาแอบใช้ไฟแอบพักที่ร้านสะดวกซักทั้งคืน เช้ามาเจอลูกค้าเนียนเป็นแม่บ้าน บอกรายการราคาเสร็จพร้อมรับเงิน พอแม่บ้านตัวจริงมายังบอกมีลูกค้าฝากซักแต่ไม่ให้เงิน จากนั้นโทรให้เก๋งแจ๊สเทามารับ ส่วนเงินไม่คืน วงจรปิดจับภาพชัด
เมื่อเวลา 17.00น. วันที่ 19 พฤษภาคม 2568 ที่ร้านสะดวกซักแห่งหนึ่งริมถนนห้วยโป่ง-หนองบอน เขตเทศบาลนครมาบตาพุด จ.ระยอง น.ส.วราภรณ์ ระภักดี อายุ 39 ปี เแม่บ้านดูแลร้านสะดวกซัก เล่าว่า จากกล้องวงจรปิด เป็นคืนวันที่ 17 พฤษภาคม ที่ผ่านมา เวลาประมาณ 23.00น. มีสาวผมเปียใส่เสื้อสีขาวมีฮู๊ท มากับผู้ชาย เสื้อสีดำ กางเกงขาสั้นสีเขียว มานั่งอยู่ที่ร้าน แล้ว เสียบสายไฟชาร์จโทรศัพท์ จากนั้นไม่นาน ผู้ชายก็ออกจากร้านไปก่อน แต่ สาวผมเปีย นั่งและนอนอยู่ที่ร้านทั้งคืน อาจเป็นเพราะร้านมีกระจกใส มีพัดลม ไวไฟ และปลั๊กไฟให้ใช้ฟรี อีกทั้งสายตรวจยังวนมาดูบ่อยๆ สาวผมเปียจึงกล้ามานอนอยู่ที่นี่
***จากนั้นเวลา 06.00น. ของวันที่ 18 พฤษภาคม มีลูกค้าเป็นผู้ชายนำผ้านวมมาซัก สาวผมเปียก็ บอกรายการราคาเรียบร้อย และรับเงินจากลูกค้า 200 บาท
เวลาประมาณ 08.00 น แม่บ้านได้เข้ามาทำงาน สาวผมเปียก็บอกแต่ว่า มีลูกค้ามาให้ซักผ้านวม แม่บ้านก็จัดการซักให้เรียบร้อย และได้ยินสาวผมเปียนั้นโทรให้รถเก๋ง ฮอนด้าแจ๊ส สีเทา มารับ ซึ่งเป็นคนละคนกับเมื่อคืน เพราะ เขาได้บอกเส้นทางอย่างละเอียดกับปลายสายจนมารับถูก
เวลา 08.52น. สาวผมเปียก็ออกจากร้านไปพร้อมกับแจ๊สเทา เมื่อช่วยเย็นลูกค้ามารับผ้านวม แม่บ้านก็ได้เรียกเก็บเงินจากลูกค้า แต่ลูกค้าบอกว่า จ่ายไว้กับสาวผมเปียแล้ว จึงได้เล่าเรื่องราวให้ลูกค้าฟัง
ลูกค้าก็เข้าใจว่าเป็นแม่บ้านดูแลร้าน เพราะเขาบอกราคา แนะนำต่างๆ ได้ถูกต้อง พูดเหมือนแม่บ้านตามร้านสะดวกซักเปะเลย ลูกค้าจึงเชื่อและคิดว่าเป็นแม่บ้านตัวจริง
เมื่อตนแจ้งกับทางเฮียเจ้าของร้านไป เฮียให้คืนเงินกับลูกค้า และให้โอกาสสาวผมเปีย เอาเงินลูกค้ามาคืนที่ร้าน เพราะคิดว่าเขาอาจจะรีบจนลืมให้เงินก็ได้ แต่ถ้าภายใน 7 วันไม่ติดต่อมาคืนเงิน ก็จะดำเนินคดีให้ถึงที่สุด
อย่างไรก็ตามตนก็ไม่ทราบเจตนาของสาวผมเปีย ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ หากไม่ตั้งใจเอาเงินมาคืนที่ร้านดีกว่า
