เจ้าโป๊ยเซียนสุนัขเพศเมียอายุ 2 ขวบ เห็นชาวบ้านนั่งลุ้นเป็นกำลังใจ บ่อโคลนจากท่อประปาแตกแล้วไม่มีใครมาซ่อมแซมจนชาวบ้านตั้ง ฉายาเป็นถนนนรก
เพราะขณะมีการก่อสร้างถนนแล้วทำมักง่ายไม่ใส่ใจชาวบ้านขุดไว้เป็นหลุมเป็นบ่อทำท่อประปาแตกก็บ่อยแล้วไม่แจ้งไม่บอก เอาเศษก้อนยางมะตอยไปปิดไว้จนน้ำท่วมชาวบ้านสัญจรลำบากหมาเลยต้องพิสูจน์ความลึกให้
เมื่อเวลา18.30 น วันที่ 10 ธันวาคม 2567 ที่ซอยสุขุมวิท30 หรือซอย 3 สหาย ต.พลา อ.บ้านฉาง จ.ระยอง ชาวบ้านเบื่อจัดทำถนนขุดท่อแล้วไปทำท่อประปาแตกจนเกิดเป็นหลุมโคลนชาวบ้านสัญจรลำบาก
ชาวบ้าน ต่างนั่งลุ้นรถที่สัญจรไปมา ด้วยหลุมโคลนที่เกิดขึ้นชาวบ้านไม่สามารถวัดคาดคะเนได้ เนื่องจากเป็นช่วงที่มีงานก่อสร้างถนน ซึ่ง หวั่นว่าดินที่ถมอาจจะไม่แน่นพอ จนเกิดความลึก จนรถที่ผ่านไปมาเครื่องยนต์จะดับหรือติดได้ จึงนั่งลุ้นและคอยบอกรถจักรยานยนต์ รถยนต์ที่วิ่งไปมาให้พยายามเบี่ยง ไปทางริม จะดีที่สุด และในขณะที่นั่งลุ้น เจ้าโป๊ยเซียน สุนัข เพศเมียวัย 2 ขวบ คงเห็นคนนั่งลุ้นกัน ด้วยความแสนรู้ จึงลงไปพิสูจน์ให้แทน จนเกิดเป็นภาพแห่งความน่ารักและประทับใจของไอ้เจ้าโป๊ยเซียนหมาจอมซนตัวแสบประจำซอย
ชาวบ้านบอกอีกว่า ต้องอดทนลำบากมาหลายเดือน หวังว่าการทำถนนนี้จะดีขึ้น จนล่าสุด ทนไม่ไหว ขอตั้งชื่อ ว่าถนนนรก เนื่องจากผู้รับเหมาทำงานแย่มาก เอาแต่ตัวเองสะดวก ชาวบ้านเดือนร้อน ขุดทรายกองไว้หน้าทางเข้า-ออกของบ้านประชาชน ถนนเป็นคลื่น เป็นเนินสูง แจ้งให้แก้ไขก็บ่อยครั้ง ท่อประปาแตกวันเว้นวัน ล่าสุด วันนี้ท่อประปาแตก ไม่แจ้งชาวบ้านไม่แก้ไข เอาเศษยางมะตอยที่ลอกถนนออกมาอุดไว้ น้ำไหลนอง แชะ เป็นโคลนลึก มีชาวบ้านรถล้มหัวเข่าถลอกบ่นกันระงม
บางคนมาก็ต้องถามก่อนว่า ผ่านได้ไหม ลึกไหม จนหมาทนดูไม่ไหว ลงไปนอนในน้ำให้ดู และเดินให้ดูว่า ตรงไหนลึกบ้าง
นางสาวเอ (กางเกงน้ำตาลเสื้อดำ ) เผยว่า ตนเองเมื่อสักพักก็รถล้มมาแล้วทางกลางซอยเป็นเนินสูงตัววี ทางขุขะ หัวเขาถลอก ตีลังกาหงายไปเลย ตนขอให้ผู้รับเหมาใส่ใจมากกว่านี้ เข้าใจว่าทางเทศบาลอยากทำให้มันดีขึ้นแต่ทำแล้วเดือนร้อนไม่รู้ว่าจะทำเสร็จเมื่อไหร่ รถยนต์ เข้าออกไม่ได้ จอดริมถนน กลัวหายก็กลัว แต่มันเข้าไม่ได้ให้ทำไง ทำแบบนี้ไม่ต้องทำดีกว่า อยู่แบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว
ด้านคุณยาย(เสื้อคอกระเช้า) เผยว่า ตรงหน้าบ้านตน เขาขุดประปาแตกไป 2 รอบแล้ว รอบแรกประปาไม่ไหลทั้งวัน รอบนี้ไม่เข้าใจทำไมไม่บอก แตกตั้งแต่บ่าย แล้วหนีกลับบ้านไปเลย ถนนมันเละเป็นโคลน ถนนเดิม มันก็ดีๆอยู่แล้ว ตั้งแต่มาทำ เดือนร้อนไปหมด เบื่อ
ชาวบ้านต่างลุ้นเวลารถผ่านไปมา ต้องคอยบอกกันตลอดให้ระวังๆ ต้องคอยดูทางให้ ว่าตรงไหนไปได้
อย่างไรก็ตามฝากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยกำชับเข็มงวดผู้หรับเหมาให้ทำงานมีความใส่ใจชาวบ้านให้มากกว่านี้ ทุกคนอดทนเพื่อให้เขาได้ทำงานสบาย แต่เขาก็ต้องระมัดระวัง ทำงานให้เรียบร้อย คิดถึงชาวบ้านให้มากหน่อย และระยะเวลาก็ขอให้เสร็จตามกำหนด อย่าขยายเวลาอีกเลย ชาวบ้านเดือนร้อนหนัก รถยนต์เข้าบ้านไม่ได้ จอดริมถนน นอนก็ไม่หลับคอยเป็นห่วง ถ้าหายไป อยากจะรู้ ใครจะรับผิดชอบ
