


คนรักหมาเศร้าหมา ร่วม 200 ชีวิตในแคมป์คนงานย้ายไปแต่คนไม่เอาหมาไปด้วยปล่อยเร่ร่อนอยู่ในพื้นที่คนใจดีสงสารนำอาหารไปให้ขณะนี้เป็นห่วงบริษัทเตรียมปรับพื้นที่หลังจากนี้หมาจะไปอยู่ที่ไหนขอวอนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าช่วยเหลือฝากเตือนคนเลี้ยงหมาเลี้ยงแล้วช่วยรับผิดชอบด้วยปล่อยทิ้งไว้เขาจะหากินยังไง
เมื่อเวลา 14.00 น.วันที่ 10 กันยายน 2568 ในพื้นที่รอบเขตอุตสาหกรรมมาบตาพุด เขตเทศบาลนครมาบตาพุด จังหวัดระยอง มีชาวบ้านพบกับจำนวนฝูงหมา ที่มีร่วม 200 ชีวิตเร่ร่อนอยู่ในพื้นที่แคมป์คนงานเก่า มีคนใจดีนำอาหารมาให้ อีกทั้งยังมี หมาแม่ลูกอ่อน เพิ่งคลอด อีกหลายคอก เจ้าของพื้นที่เตรียมปรับดิน หวั่นหมาพวกนี้ไม่มีที่อยู่
น.ส.ตมิสา เกษี อายุ 23ปี ส่งคลิปให้ผู้สื่อข่าว ช่วยนำเสนอเรื่องราวชีวิตของหมาในแคมป์คนงานที่มีเกือบ 200 ชีวิต ทุกๆเย็นเขาก็จะมานั่งรอเพื่อกินอาหาร บางทีกำลังจะกลับฝูงหมาก็วิ่งตามเหมือนยังกินไม่อิ่มหรืออยากจะมาอยู่ด้วย
เนื่องจาก หมาพวกนี้แต่ก่อนอยู่กับแคมป์คนงานแต่หลังจากที่แคมป์คนงานถูกรื้อไป คนงานย้ายที่อยู่ไปแต่คนส่วนหมายังอยู่
ซึ่งพวกเขาก็ไม่มีอาหารกิน จากเดิมที่ป้าของตนเป็นคนนำอาหารมาให้ทุกวันและช่วงหลังๆบอกให้ตนช่วย เอาอาหารมาเลี้ยงหมาด้วยเพราะบางทีคุณป้าไม่ว่างซึ่งตนเห็นแล้วรู้สึกสงสารหมามากๆ คนรักหมาจะเข้าใจความรู้สึกนี้
อีกทั้งยังมีหมาแม่ลูกอ่อนเพิ่งคลอดลูกด้วยช่วงนี้ฝนตกก็ไม่รู้ว่าหมาเด็กๆจะอยู่กันอย่างไร และเจ้าของพื้นที่เขาเตรียมปรับ ที่ดิน เขาอาจจะต้องใช้ประโยชน์แล้ว หมาพวกนี้ก็จะไม่มีที่อยู่ตนขอฝากถึง วอนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้เข้ามาช่วยดูหมาพวกนี้ด้วย มูลนิธิ เกี่ยวกับ หมาจรหรือใครใจดีอยากรับไปเลี้ยงก็จะดีมากๆ
ฝากบอกคนที่เลี้ยงหมาเลี้ยงแล้วก็ขอให้รักเขาดูแลเขา ให้สุดอย่าปล่อยทิ้งขว้างแบบนี้
ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ตรวจสอบข้อเท็จจริง พบนายขวัญ อายุ 59 ปี รปภ.ดูแลพื้นที่เผยว่า ตนเข้ามาทำงานได้เดือนกว่าๆซึ่งแคมป์คนงานเขาย้ายไปหมดแล้วคงเหลือไว้แต่หมา
ส่วนหมาเขามีหลายกลุ่มแต่รวมๆแล้วเกือบ 200 ตัวอีกทั้งยังมีหมาแม่ลูกอ่อนอีก4-5คอก ซึ่งหมาพวกนี้ช่วงเย็นเขาจะมานอนเรียงรายกันอยู่หน้าถนน พอได้ยินเสียงรถคนที่ให้อาหารเขาทุกวัน เขาก็จะเห่าหอนเรียกหมาด้านในออกมา ซึ่งตนก็อยากฝากใครที่สงสารหรือใจดีนำอาหาร มาช่วยเหลือเขามาฝากไว้ที่ตนก็ได้
แล้วฝากบอกคนที่เลี้ยงสุนัข เลี้ยงเขาแล้วก็ขอให้รับผิดชอบชีวิตเขาด้วย ทิ้งเขาไว้แบบนี้เขาก็กลายเป็นหมาเร่ร่อน สงสารเขา ไม่มีข้าวกินอดอยาก ซึ่งก่อนหน้านี้ที่เขายังไม่ได้ มีการใช้พื้นที่หมาพวกนี้ก็ไม่มีอะไรกินรอแค่ช่วงเย็น ที่คนใจดีเขามาให้
ส่วนที่ป้อมของตนก็มี อยู่ 7-8 ตัว ที่มาอยู่กับตน ตนก็ให้อาหาร บางทีอาหารหมดตนก็ไปแบ่งอาหารของแมวที่บ้านตัวเองมาให้เขากินเพื่อประทังชีวิตไปก่อน
อย่างไรก็ตามฝากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าไปดูแลชีวิตของหมาพวกนี้ด้วยเราจะแก้ไขปัญหา หมาจรพวกนี้กันอย่างไรดี หรือถ้ามีผู้ใหญ่ใจบุญท่านใดสนใจช่วยเหลือ นำอาหารไปให้เด็กๆก็ยินดีมากๆ และถ้าอยากอุปการะ ลูกหมาที่พึ่งคลอด ด้วยก็ได้